Κ το ταξίδι ξεκινά στις 08:00 π.μ.
11:30 π.μ., με μία ενδιάμεση στάση στα Γρεβενά, ο αρχαιολογικός χώρος της Δωδώνης.
Η Aρχαία Δωδώνη υπήρξε λατρευτικό κέντρο τουία και της γυναίκας του Διώνης. Υπήρξε, επίσης, γνωστό μαντείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Χρονολογείται περί το 2600 π.Χ. κ είναι το αρχαιότερο μαντείο που συναντάται στον Ελλαδικό χώρο. Από το θρόισμα των φύλλων του δέντρου και από το πέταγμα των πουλιών που φώλιαζαν σε αυτό, οι μάντεις ερμήνευαν τη βούληση του Δία. Οι χρησμοί δίνονταν και με βάση το κελάρυσμα των νερών της ιερής πηγής και από τον ήχο χάλκινων λεβήτων που στέκονταν πάνω σε τρίποδες γύρω από το ιερό δέντρο. Σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές χαρακτηριστικό των ιερέων ήταν ότι περπατούσαν ξυπόλυτοι και κοιμούνταν στη γη για να έχουν άμεση επαφή με αυτή.
13:30 μ.μ. σπήλαιο Περάματος.
Το Σπήλαιο Περάματος Ιωαννίνων είναι από τα ωραιότερα Σπήλαια Παγκοσμίως και απέχει μόλις 4 χιλιόμετρα από την πόλη των Ιωαννίνων. Είναι από τα κορυφαία Σπήλαιο παγκοσμίως και το φιλοτέχνησε η φύση στα σπλάχνα του Λόφου Γκορίτσα, σε ένα τριώροφο παλάτι πριν 1.500.00000 χρόνια.Η έκτασή του φτάνει τα 14.800 τετραγωνικά μέτρα ενώ η τουριστική διαδρομή εκτείνεται σε 1.100 μέτρα. Αποτελείται από πολλές διαδοχικές αίθουσες και διαδρόμους στολισμένους με σταλακτίτες, σταλαγμίτες, κουρτίνες και εντυπωσιακές κολώνες σε θαυμάσια συμπλέγματα. Το 1956 βρέθηκαν απολιθωμένα δόντια και οστά της αρκούδας των σπηλαίων. Τα εκθέματα που παρουσιάζονται είναι από τα πλουσιότερα μιας και σε άλλα σπήλαια φτιάχνονται 6-10 είδη σταλακτικών και σταλαγμιτών, ενώ στο Σπήλαιο Περάματος Ιωαννίνων φτάνουν τα δεκαεννιά . Επίσης , συναντάμε και γραφικές λίμνες με τα πέτρινα νούφαρα τους όπου καθρεφτίζονται οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες στα κρυστάλλινα νερά.
16:00 μ.μ. περιπλάνηση στην πόλη των Ιωαννίνων, την πολη θρύλων κ των παραδόσεων, την πολη των γραμμάτων κ των τεχνών, την πολη της Αναγέννησης.!
Κυριακή 17 Νοεμβρίου 09:00 π.μ. αναχώρηση για το νησάκι της κυρά Φροσύνης στην λίμνη Παμβώτιδα.
Το νησί είναι συνδεδεμένο με τη ζωή και το θάνατο του Αλή Πασά. Η κυρα-Φροσύνη όπως έγινε γνωστή η Ευφροσύνη Βασιλείου, συνδέθηκε με την ιστορία του Αλή Πασά των Ιωαννίνων και το τραγικό τέλος της στις 11 Ιανουαρίου του 1801. Ο Αλή Πασάς αποφάσισε να την εκτελέσει μαζί με άλλες 17 συντοπίτισσές της δια πνιγμού στη λίμνη Παμβώτιδα, πιεζόμενος από την σύζυγο του γιου του με τον οποίο είχε ερωτικό δεσμό η κυρά Φροσύνη. Μία συγκλονιστική ιστορία έρωτα ανάμεσα στο ανεξάρτητο κ προκλητικό για την εποχή εκείνη, πνεύμα της κυρά Φροσύνης κ του παντρεμένου γιου του Αλή Πασά, Μουχτάρ.
Η μοίρα όμως δεν επιφύλαξε καλύτερη τύχη στον ίδιο αφού μετά από 20 χρόνια σε μια διένεξη που είχε με τον σουλτάνο της Πόλης αποκεφαλίστηκε στο νησάκι της λίμνης.
Στο μουσείο του Αλή Πασά αναβιώνεται η συγκλονιστική στιγμή του θανάτου της κυρά Φροσύνης.
Μετά το νησάκι της κυρά Φροσύνης επισκεφτήκαμε το 🏰 των Ιωαννίνων με το ξεχωριστό του βυζαντινό μουσείο.
Το 🏰 των Ιωαννίνων χτίστηκε το 528 μ.Χ, μέσα στα πλαίσια του σχεδίου του αυτοκράτορα Ιουστινιανού για την οχύρωση του Βυζαντινού κράτους. Είναι το πιο αρχαίο βυζαντινό 🏰, το οποίο την εποχή του Αλή Πασά αποτελούσε το μεγαλύτερο διοικητικό κέντρο ολόκληρης της Ελλάδας. Μέσα στο 🏰 αναπτύχθηκαν τα ελληνικά γράμματα, εκεί έζησε ο Αλή Πασάς το μεγάλο του έρωτα με την κυρά-Βασιλική, εκεί ερωτεύτηκε την κυρά-Φροσύνη την ερωμένη του γιου του, εκεί δίδαξαν οι μεγάλοι δάσκαλοι του Γένους, εκεί σπούδασαν την τέχνη του πολέμου οι μεγάλοι οπλαρχηγοί.
Αυτό το ιστορικής σημασίας 🏰 αποτελείται από τέσσερα τμήματα: τον εξωτερικό περίβολο, τη Β.Δ.
ακρόπολη με το Ασλάν Τζαμί, την Ν.Α. ακρόπολη με το Ιτς Καλέ και την Καστροπολιτεία, την παλαιά πόλη των Ιωαννίνων.
12:30 μ.μ. επίσκεψη στο Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας Παύλου Βρέλλη ή αλλιώς το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων. Σκοπός του καλλιτέχνη, ήταν να αναπαραστήσει Ιστορικά γεγονότα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, σε φυσικό μέγεθος μέσα στο μουσείο. Το Μουσείο φιλοξενεί περίπου 150 κέρινα ομοιώματα και 36 ιστορικά θέματα εμπνευσμένα από σημαντικά γεγονότα της Ελληνικής Ιστορίας.
Ώρα 14:30... Ώρα τελευταίας στάσης στο Μέτσοβο.
Το γραφικό Μέτσοβο πήρε το όνομα του από τα σλαβικά «μέτσκα» που σημαίνει αρκούδα και «όβο» που σημαίνει χωριό. Παραδοσιακός οικισμός, βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του νομού, κοντά στα όρια με το νομό Τρικάλων, στις βόρειες πλαγιές, ανάμεσα στα βουνά της μεγαλύτερης οροσειράς της Ελλάδος, της Πίνδου. Σύμφωνα, με τα κοινωνικά πρότυπα των κατοίκων του Μετσόβου ο πληθυσμός της έως τις αρχές του 20ου αιώνα, διακρίνονταν σε τρεις κοινωνικές κατηγορίες με βάση τα οικονομικά κριτήρια: τους άρχοντζι (arxondzɨ) που ανήκαν στην πλούσια κοινωνία, τους βίνιτσι (vinitsɨ) που ανήκαν στα μη κτηνοτροφικά μεσαία κ κατώτερα στρώματα και τους άλγκι (alɟi) ή σκωπτικά γκιζάρι (ɟizari) που συγκροτούσαν το κοινωνικοοικονομικό στρώμα των μετακινούμενων κτηνοτρόφων.
Εύλογο λοιπόν οι παραδοσιακές τσίκνες από κοντοσούβλι, αρνί, λουκάνικο κ γίδα να επικρατούν στις μύτες όλων μας. Το αποτέλεσμα...ευνόητο.!!!
ΤΕΛΟΣ ΕΚΔΡΟΜΗΣ Κ ΑΝΑΜΟΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ... 😉
.png "English"){kind=small}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου